Dance Orientation

Dank je wel MOEV voor jullie uitzonderlijke organisatie!

“Moev” zet scholen in beweging. Dat was ook zo op 30 maart 2023 waarbij ze een sportdag organiseerden voor blinden en doven scholen.

De sportdag ging door in Tervuren. Na bijna 3 uur rijden en file (ik woon in Moerbeke Waas) kwam ik enigszins te laat aan op bestemming. Gelukkig was de sportdag nog niet helemaal van start gegaan en kon ik net op tijd aan de workshops beginnen.

Op het programma

5 lesuren dans voor kinderen en jeugd met visuele handicap en auditieve handicap. Ik had een beetje stress over de laatste groep, want Laure is de specialist in auditieve handicap en niet ik. Maar omdat ik al vaak over het muurtje had meegekeken ging ik toch de uitdaging aan.

Ik had 5 groepen waarvan 2 groepen onder de 12 jaar en 3 groepen boven de 12 jaar. Natuurlijk dient men bij verschillende leeftijden een andere aanpak te voorzien.

In totaal mocht ik die dag les geven aan 70 jongeren! Mijn hartje sprong letterlijk hevig op en neer, want als er iets is wat slechtziende kinderen graag doen is springen! O my God! Pompaf hahaha. Springen en springen en nog eens springen! De liedjes deden hun best. “Vergeet de tijd” van Regie en Camille en zeker “In de regen” van Camille voor de allerkleinsten. Tiësto voor de iets ouderen “10:35” en zonder het voorbereiding de laaiend enthousiaste jeugd met “Jerusalema” van Master KG en Nomcebo Zikode.

En spring! spring! spring! spring ……

De dove jeugd deed enthousiast mee met de pasjes van Jerusalema…

Dans met mij in de regen, jaja …

Enkele bevindingen

Het overgrote meerderheid aan kinderen met een handicap zijn slechtziend of slechthorend. Niet steeds is de handicap al aanwezig bij geboorte. Dus zeker naar visuele handicap blijft de spiegel de handigste tool. Er waren heel wat kinderen waarvan ik dacht:  die of die heeft een behoorlijk goede motoriek. Het blijft de taak van sport, sportinstanties, trainers maar bovenal ouders om die motorische ontwikkeling zo groot mogelijk te maken door een zo hoog mogelijke stimulatie voor het volledig wegvallen van het zicht. Het zal het lichaam in staat stellen om een herinnering op te bouwen die handig kan zijn naar de toekomst toe. Als je bedenkt dat sporteconomie vertienvoudigd wordt in de komende jaren, dan denk ik aan al die volwassenen die blind zijn maar te weinig aan sportbeleving deden in hun jonge jaren. Voor heel wat sporten lijkt het mij is zicht niet noodzakelijk. Al zeker niet in dans. Naast het ontwikkelen van taal en muziek, twee peilers dat ik regelmatig tegen kom binnen de blindengemeenschap, lijkt het mij primordiaal om van heel jongs af aan in te zetten op beweging! Het blijft een absoluut gegeven dat beweging en mobiliteit een absolute vrijheidsdrager is. Wil je deze toekomstige vrijheid en zelfstandigheid voeden, dan denk ik dat je als ouders het best je kind zo veel mogelijk kan helpen naar de toekomst toe door het zoveel mogelijk aan het bewegen te zetten.

Sportdagen als deze georganiseerd door MOEV zijn dan ook super belangrijk!

Enerzijds kan er worden gesport in een veilige omgeving, zijn er tal van begeleiders (elke groep bij auditief gehandicapten had ook een tolk mee), en is de omgeving herkenbaar door de klasgenootjes!

Trainingsinfo:

• De stok:  voor de blinde kinderen heb ik opnieuw gebruik gemaakt van hun stok als horizontaal referentiepunt.  De barre blijft voor mij de handigste tool maar bij gebrek aan dat voel je toch dat de stok een steunpunt is voor blinden en dat de stok gebruikt wordt als opnieuw een veilige en herkenbare tool.

• Voetenyoga: Ik liet de kinderen hun schoenen uitdoen. In de toekomst zou ik graag meer aandacht besteden aan “de voeten”. Over het algemeen wordt bij amateursdansers te weinig aandacht besteed aan het volledige gebruik van de voeten. Een voet heeft tenen, een flank, een middenstuk, een hiel. Veel te veel mensen gebruiken hun volledige voet niet. In klassiek ballet zijn de “voeten” het allerbelangrijkste lichaamsdeel. Het leren strekken, manipuleren, kantelen, krommen, roteren van voeten zou in elke danscursus aan bod moeten komen. Tijdens de tweede editie van het “danceorientation festival” heb ik dan ook gevraagd aan Ellen, onze yogagoeroe, om een half uurtje aandacht te besteden aan de voeten en de bewegelijkheid ervan in yoga. We doopten het voetengymnastiek naar analogie, maar het kan evengoed voetenyoga noemen. De bevindingen daarvan pen ik graag in het najaar hierover neer.

• Partnerconnectie: partnerconnectie blijft heel belangrijk in de plezierfactor van de uitgevoerde sport (dans). Ook op jonge leeftijd zag ik dat we graag in contact staan met die ander. In het geval van de kinderen, hun vriendjes en vriendinnetjes!

• Lâcher prise: het hoeft niet altijd zo serieus te zijn. Gewoon fun is heel belangrijk!

Na de 5 workshops moest ik snel terug naar Gent. Laure zat in Cuba en ik had die avond nog 3 uur dansles in de gewone werking. Pompaf was ik die dag. Gelukkig kon ik rekenen op Manuel, die mij die avond in alle rust hielp met de nodige assistentie.

30 maart 2023 staat op mijn boekje als de dag dat ik het meest aantal uren les gaf! Maar liefst 8 uren. De dag nadien was mijn lichaam wel toe aan rust. Dat kwam goed uit want het was het begin van de paasvakantie.